اثر مقدار pH و دمای پیرولیدون بر محلول آبی PVP در حفظ بذر سلولی نقش دارد. عملکرد مناسب و شرایط انجماد مناسب می تواند تغییر یا از دست دادن ویژگی های سلول را کاهش دهد. محلول PVP غیر متقاطع تیکسوتروپی خاصی ندارد، مگر اینکه در غلظت بالا تیکسوتروپیک باشد و زمان آرامش بسیار کوتاهی را نشان دهد. تجربه در انجماد سلولی: انتخاب ابزار انجماد مناسب بهترین راه است. انجماد سلولی فناوری است که سلول ها را در محیطی با دمای پایین ذخیره می کند، متابولیسم سلولی را کاهش می دهد و به ذخیره سازی طولانی مدت می رسد. (پیرولیدون) در اکثر رده های سلولی، عملکرد ضخیم شدن PVP ارتباط نزدیکی با جرم مولکولی نسبی آن دارد. تحت شرایط غلظت معین، هر چه جرم مولکولی نسبی بزرگتر باشد، ویسکوزیته آن بیشتر است. سلول‌ها با پیری و تکامل به تجمع و تغییر ادامه می‌دهند و باعث "رانش فرهنگی" فنوتیپ و ژنوتیپ می‌شوند. انجماد صحیح و موفقیت آمیز نقش مهمی در کاربرد طولانی مدت سلول ها دارد.
بنابراین، در طول فرآیند انجماد، کشت صحیح و جمع آوری سلولی ملایم، قبل از انجماد، سلول ها باید بهترین حالت رشد (در فاز لگاریتمی یا نمایی) را حفظ کنند. در حالت ایده آل، محیط کشت باید 24 ساعت قبل از برداشت تعویض شود. توصیه می شود کشت را از نظر آلودگی های میکروبی به ویژه مایکوپلاسما بررسی کنید تا از آلوده نبودن سلول ها اطمینان حاصل کنید. در طول فرآیند جمع آوری سلول، عملیات آزمایشی باید تا حد امکان ملایم باشد تا از آسیب سلولی جلوگیری شود. (پیرولیدون) انجماد مناسب. در حال حاضر، فناوری رایج برای انجماد سلولی، انجماد نیتروژن مایع است که عمدتا از روش انجماد آهسته با مقدار مناسب عامل محافظ برای انجماد سلول ها و کاهش آسیب به سلول ها در طول فرآیند انجماد استفاده می کند. اگر سلول‌ها مستقیماً بدون عامل محافظ منجمد شوند، آب داخل و خارج سلول‌ها به سرعت بلورهای یخ تشکیل می‌دهد و باعث ایجاد یک سری واکنش‌های نامطلوب می‌شود.
پلی وینیل پیرولیدون، اتیلن گلیکول، متانول و متیل استامید همگی محافظت کننده در برابر سرما هستند. دی متیل سولفوکسید (DMSO) و گلیسرول در انجماد سلولی رایج هستند. این دو ماده دارای وزن مولکولی کوچک، حلالیت بالا هستند و به راحتی می توانند به سلول ها نفوذ کنند. آنها می توانند نقطه انجماد را کاهش دهند و نفوذپذیری غشای سلولی را به آب افزایش دهند. کلید در ماهیت سلولی نهفته است. (پیرولیدون) DMSO معمولاً دارای غلظت 5-10% (v/v) است و غلظت بهینه با رده های سلولی مختلف متفاوت است. غلظت نهایی گلیسرول در محیط انجماد 5-15 درصد است. به طور مشابه، غلظت بهینه به رده سلولی بستگی دارد. به منظور افزایش میزان بقای سلول هایی که حفظ آنها دشوار است، می توانید غلظت سرمی محلول نگهدارنده را در طول انجماد افزایش دهید. اگر می‌خواهید سلول‌ها را سریع‌تر و پیوسته‌تر منجمد کنید، محلول انجماد سلولی انتخاب خوبی خواهد بود. هیچ آمادگی لازم نیست. فقط مقدار مناسبی از محلول انجماد را به سلول ها اضافه کنید. عملیات ساده است و شما می توانید سلول هایی با قابلیت زنده ماندن بالا داشته باشید.
